Program oparty jest na pomyśle wywodzącym się ze Szwecji, w Polsce realizowany jest w oparciu o protokół intencyjny podpisany w dniu 20 września 2001 r. przez Sekretarza Generalnego Szwedzkiej Ligi Obrony Cywilnej oraz Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej – Szefa Obrony Cywilnej Kraju. Realizowany jest w szkołach przez cały rok szkolny, wśród dzieci z klas drugich, przez odpowiednio przygotowanych nauczycieli wspieranych przez lokalne służby oraz instytucje państwowe. Celem programu jest wzrost świadomości dzieci i rodziców o zagrożeniach, wyrobienie umiejętności i nawyków zachowania się w trudnych sytuacjach, podniesienie kwalifikacji nauczycieli w zakresie bezpieczeństwa, poprawa stanu bezpieczeństwa w szkołach. Zajęcia dydaktyczne odbywają się w trakcie roku szkolnego, nauczane treści są wplatane w czasie realizacji programu nauczania zintegrowanego, nie kolidując z nim, ale stanowiąc jego wzbogacenie. Prowadzi się pogadanki, pokazy, konkursy tematyczne, wycieczki w teren, ćwiczenia z ewakuacji na obiekcie szkoły. Program obejmuje kilka bloków tematycznych. W czasie zajęć przekazywane są dzieciom informacje z bardzo szeroko pojętego bezpieczeństwa ze szczególnym uwzględnieniem następujących zagadnień: wypadki w domu (upadki, oparzenia, skaleczenia, zatrucia, zadławienia), wypadki komunikacyjne, zdarzenia związane ze zwierzętami, utonięcia, pożary i zatrucia czadem, porażenie prądem, zaginięcia.